Жаби Абанте

Насловот на овој есеј го позајмив од историчарот Саша Пак, кој пишува за развојот на туризмот во Шпанија[1]. Навистина мислам дека овие три збора, напоредно со фиестата и евтиниот алкохол го сумираат она што навистина им беше понудено на толпата туристи кои доаѓаа во Шпанија од 1950тите години па сè до денес. За мештаните и животната средина, на никој не му беше грижа.

Во март, Охридското Езеро и Планината Галичица во Македонија прославија важна победа за животната средина, победа против нејзиното уништување во име на туристичката индустрија. Секако, не без тешка борба. Во Шпанија, не секогаш луѓето можеле да спречат такви закани, а за тоа презентираме и неколку случаи:

Ла Манга Дел Мар Менор

Ла Mанга е тесен коридор што настанал од песок и други седименти кои ги носело морето.  Таму растат уникатни билки, повеќето сега веќе критично загрозени видови на раб на исчезнување. Иако делови од Ла Манга се заштитени со закон, сепак годишниот наплив од илијадици гости скоро го уништил целиот крајбрежент екосистем. Како што може да се види од сликите, во споредба со девствената природа во 1963, во 2005 не може да се најде место без бетон. Денес, кога туризмот е исклучително важен за економијата на Шпанија, ситуацијата е уште полоша.

Бенидорм и Коста Дел Сол

Ако Флорида е позната во целиот свет како дестинација каде Американците се пензионираат, за Англичаните Коста дел Сол е нивната Флорида.  Многу од нив прво доаѓале како туристи во Бенидорм или Торемолинос за конечно да одлучат да ги трошат своите тешко заработени пари во сончевата јужна Шпанија. Еве го резултатот …

Како бекпекер отидов во Македонија со многу евтин лет од Визер и така разбрав за Охрид ЅОЅ, сакам да им оддадам признание и да им се заблагодарам за борбата да спречат Охрид и негова околина да станат балканскиот Бенидорм, а неместо тоа да им помоганат на луѓето како мене да ја уживаат убавината на природата.

[1] Целиот текст може да се најде тука.

---

Sea, sun and concrete

by Xavi Abante 

I borrow the expression for my title from an article written by the historian Sasha Pack[1], about the development of the tourist industry in Spain. I really think that summarizes what was actually offered to the crowds of holidaymakers that poured into Spain from the late 1950s, and have done since then, alongside with fiesta and cheap booze. Never mind the environment nor the locals.

Last March, Ohrid Lake and National Park Galichica, in Macedonia, could celebrate an important victory on behalf of the environment and against its destruction in the name of the tourist industry, not without hard struggle. Back in Spain, not always it has been possible for the people to stop such threats, and here we give some evidence:

La Manga del Mar Menor

It’s a thin corridor, slowly formed by sand and other sediments brought by the sea. It has some unique species of plants, more in critical danger of extinction. Although some of its parts are legally protected, the influx of thousands of tourists every year has virtually destroyed all the ecosystem of the shore. As it can be seen in the pictures, in 1963 (above) it was completely virgin, whereas in 2005 (below) it was difficult to find a place without concrete. Nowadays, as tourism has become increasingly important for the Spanish economy, is even worse.

Benidorm and Costa del Sol

If Florida is worldwide known as the retirement place for thousands of Americans seeking nice weather, Costa del Sol is by all means the Florida of Great Britain. Lots of them started as regular holidaymakers in Benidorm and Torremolinos, who eventually decided to spend their hard-worked retirement pensions in the sunny south of Spain. Here’s the result today:

As one of the backpackers who went to Macedonia in a really cheap Wizz Air flight, I would like to thank and acknowledge Ohrid SOS’s efforts and struggle to prevent Ohrid and its surroundings from becoming the Benidorm of the Balkans, and let people like me to enjoy its natural beauty.

[1] The full text is available here.

Title image of  crowded beach in Spain by Katonams CC-BY-SA-3.0 from Wikimedia Commons